Een oude man vindt dat hij lang genoeg geleefd heeft. Hij wil alles netjes afsluiten. Maar hoe pak je dat aan? Continu ligt hij met zichzelf én met de spullen die hij om zich heen heeft overhoop. Aan ieder dingetje in HUIS * kleven herinneringen!
Herinneringen: daarover ging het de afgelopen week tijdens de ouder-en kind filosofieworkshops na de voorstelling HUIS in Utrecht.
Hoe herinner je je iets? Twee broers hebben daarover verschillende ideeën. ‘Je herinnert je alleen dingen die echt belangrijk zijn, die iets betekenen in je leven, zegt de een. De ander vindt dat het meer gaat om dingen die pas geleden gebeurd zijn. ‘Gisteren hadden we geen school, dat herinner je je toch?’ Is dat herinneren, of is dat eigenlijk iets weten? Wat is het verschil?
‘Herinneringen zijn vaker gekleurd, subjectief’ meent een van de volwassenen. 'Wat je weet, dat zijn feiten, dingen die gebeurd zijn’. En je kunt je ook iets weten, omdat iemand zich iets herinnert: ‘je moeder zegt, dat je een schattig baby was, je ziet er foto’s van, en dan herinner je je dat ook…of lijkt dat maar zo?’ Kan iets een herinnering lijken? Allemaal mooie onderzoeksvragen, waarmee je niet snel klaar bent. En steeds komen er nieuwe boven.
En hoe zit het eigenlijk, denken kinderen en ouders hetzelfde over herinneren, of verschilt dat? ‘Ze denken er niet heel anders over, maar ze zeggen het soms met moeilijkere woorden….’
* HUIS is een bijzondere voorstelling van Het Filiaal, het grootste jeugd- en muziektheatergezelschap van Midden Nederland . HUIS is verplaatsbaar, met alles erop en eraan! Ook de tribune. Het publiek zit letterlijk in de muren geschoven en iedereen bekijkt de voorstelling vanuit een ander perspectief.
Voor meer informatie over de voorstelling en / of speeldata: http://www.hetfiliaal.nl
