Nieuwe verhalen

Vanmiddag vond ik tijdens het opruimen een notitie van bijna een jaar geleden, met een prachtige uitspraak van kinderen uit groep 5:

'zo lang er mensen zijn die naar kunst kijken, blijven er nieuwe verhalen ontstaan'

Welk verhaal ontstaat er als jij naar dit kunstwerk kijkt?

Kunstwerk: Johanna Schweizer, Jesus_head, textielbiënnale 2011, Rijswijk.

Spreuken voor in het dagdagelijks leven

Slechts een staartje van de uitzending zag ik. Phil Bosmans, blijmoedig mens en de man achter vele spreuken van de Bond zonder naam is niet meer. Op hun website staat een toelichting op het hoe en waarom van de spreuken:

'Spreuken groeien in het dagdagelijkse leven. Ze zijn niet het werk van een team massapsychologen. Door aandachtig te luisteren naar waarom, hoe en wat mensen zeggen, ontvang je vaak bruikbare gedachten. Als je ondertussen een bepaalde uitspraak kauwt en herkauwt blijft er tussen het kaf soms wat koren over. Zo kan een typische BZN-spreuk geboren worden. Het resultaat is een spreuk die dicht bij het leven staat. Die niet de ambitie heeft de wereld te veranderen, maar eerder een volgehouden poging is mensen uit te nodigen tot reflectie.'

Zelf spreuken insturen kan ook:

'Goede spreuken zijn kort, pittig en helder en bestaan uit maximum 8 à 9 woorden. Deze spreuken bewaren wij in onze "digitale spreukentrommel" en komen te gepasten tijde aan bod.'

Mooi toch?

Bond zonder naam: http://www.bzn.be

The Labyrinth

Rockmuzikant, artiest en acteur David Bowie is vandaag 65 jaar geworden. In mijn mailbox kreeg ik - Bowiefan sinds 1970 – van mijnlief een linkje doorgestuurd met 65 foto’s.

Ook voor niet-speciaal Bowiefans is er iets Bowies dat zeker de moeite waard is om even bij stil te staan: de film The Labyrinth.

Een geweldige film, waarvan mijn kinderen en ik al jaren geen genoeg krijgen. Iedere keer is er wel weer iets nieuws te ontdekken. En thema’s genoeg om over te filosoferen.

Toch heb ik dat nog nooit gedaan.

Ooit zei collega Rob Bartels dat het filosoferen over boeken die je erg na aan het hart liggen de magie die je daarbij voelt omver kan werpen. Misschien is dat wel zo bij the Labyrinth, voor mij dan. Maar misschien niet voor niet-speciaal Labyrinthfans!

Voor een zacht prijsje is de DVD te bestellen bij Bol: http://www.bol.com/nl/p/dvd/labyrinth/1002004004678096/index.html

Trailer The Labyrinth: http://www.bol.com/nl/p/dvd/labyrinth/1002004004678096/index.html#product_images

Associaties genoeg

Het aardige van vakantie is, dat je eens ergens anders mee bezig kunt zijn dan met je alledaagse dingen. Of dat voor mij nu ook zo is? De daagse dingen nemen nu juist een grotere plek in dan anders. Tenminste als daagse dingen koken, lezen en een beetje in huis klooien zijn. Zo is er nu eindelijk een degelijke tochtstrip aan de voordeur geschroefd, en hoeft er niet steeds een tochtslang tegenaan!

Maar ook merk ik, hoe het is om aan de andere kant van de verbazing terecht te komen. Want hoe vaak heb ik mijn cursisten al verrast met opdrachten bij een sculptuur? Talloze keren. En dan verwacht ik dat ze er – vanuit plezier of weerstand – lekker mee aan de slag gaan. Wat valt er allemaal te filosoferen bij een beeld? Ga maar op zoek! Nu overkwam mij zelf ineens zoiets.

Op weg naar de computerleverancier passeerden mijnlief en ik het Tolhekplein in Pijnacker. Of het door de lichtval kwam, weet ik niet, maar mijn aandacht ging anders dan de andere keren dat wij daar langs kwamen naar het metershoge mens-beeld langs de snelweg. Wat doet die figuur eigenlijk, dacht ik opeens. Is het een elfstedentochtrijder? Een slootjeskijker? Een oude boer? Waarom heeft die snuiter eigenlijk geen armen? Waarom denk ik dat hij een pet op heeft, maar blijkt zijn hoofd vreemd rond, en blijkt de rand van de pet zijn puntige neus? Waarom staat hij daar zo blootsvoets in die grassige graskant? Komt daardoor direct deze tekst bij mij naar boven?

Boutade

O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen,

Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp,

Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen,

Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp!

O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen,

Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn,

Van eenden groot en klein, in allerlei fatsoenen,

Ontvang het najaarswee van uw verkouden zoon!

Uw kliemerig klimaat maakt mij het bloed in de aderen

Tot modder; ’k heb geen lied, geen honger, vreugd noch vreê.

Trek overschoenen aan, gewijde grond der Vaderen,

Gij - niet op mijn verzoek - ontwoekerd aan de zee.

P.A. De Genestet (nov. 1851)

En wat zal het worden? Schrijven of filosoferen?

Beeld: De Noorderling. foto: www.henkvisch.nl

Spelen

Vlak voor de kerstvakantie vroeg ik aan de kinderen uit de middenbouwgroep op basisschool Het Mozaïek om aan te geven wat ze dachten over spelen. Allemaal riepen ze dat spelen leuk is, spelen is fijn! Toen ik hen vroeg om een tekening te maken van datgene wat ze het liefst speelden, of waar het liefst mee speelden gingen ze dan ook gretig aan de slag. Alleen, samen, met hond,computer, speelgoed (of zonder) binnen, buiten: het liefst speelden ze overal en altijd. Toen we wat dieper ingingen op het waarom bleek al snel dat spelen veelomvattend is. Een spel, vonden zij, is echt leuk als het spannend is, als je goed moet opletten. Winnen is fijn, maar meedoen is nog weer leuker dan winnen, dachten sommigen. Spelen is vooral fijn omdat je er veel bij kunt bewegen, rennen, springen, of vreemde bewegingen maken - zoals bij twister, maar ook als je er bij moet nadenken. Het is tof om zelf een spel te verzinnen, en helemaal als anderen het dan leuk vinden om te spelen.

Zouden er altijd nog nieuwe bedacht kunnen worden? Deze groep is begonnen met het bedenken van nieuwe spellen. Verrassend om te zien wat er uitkwam: een puntenslijpspel bijvoorbeeld!