dinsdag 17 november 2009

LERAAR 24 kinderfilosofie

Kinderfilosofie bij Leraar 24: kinderen filosoferen op basisschool ICARUS, dit YouTubefilmpje spreekt voor zich!






En die opdracht over meningen: die komt uit het boek Filosoferen doe je zo!
Uitgeverij Damon










zondag 15 november 2009

Op het tweede gezicht

Vrijdag de 13e. Vandaag mag ik met vijftien enthousiaste deelnemers aan de slag in het Museum voor Moderne Kunsten in Arnhem. Na de introductie van het filosoferen gaan ze in kleine groepjes het museum in. Ik ben er voor het eerst, in het MMKA, de meeste deelnemers zeker niet. Veel van hen leiden hier bezoekers rond. De installatie All Together van de Armeense kunstenaar Karen Sargsyan intrigeert. Aantrekkelijk om met kinderen te bespreken? Vrolijkheid stralen ze uit, zijn uit papier geknipte figuren. Er is een draaimolen die echt draait, een gedekte tafel en een figuur met een kleurige verfkwast bij een schildersezel. Er klinkt vrolijke muziek op de achtergrond en er is veel te zien. Alles fijntjes geknipt en dat roept associaties op. Want wie maakte er nooit knutselwerken op school, poppen van wc-rollen, met geknipte en gekrulde wimpers en van die beweeglijke muizentraparmen en benen. Deze poppen zijn veel groter, en anders, maar toch. Hee, draait die draaimolen nu de andere kant op, of ...? De muziek klinkt ook anders, droeviger. Nu pas valt op dat er ook figuren zijn die ledematen missen, een hand, er ligt een hoofd op de grond en de witte schaal op de eettafel is gevuld met iets bloedroods. Is het eigenlijk allemaal wel zo vrolijk?
De cursisten werken in het auditorium hun opdrachten verder uit. In de middag testen en bespreken we die ter plekke, bij de kunstwerken. Er zijn heel wat vragen bedacht die je beter naar een kunstwerk laten kijken, kernachtige vragen waarmee je ook een filosofisch gesprek kunt openen. Bij All together een vraag waarmee je zowel kinderen als volwassenen kunt triggeren: Is dit nu een feest, of een slachtpartij?
Gezien in: Museum voor Moderne Kunsten, Arnhem

dinsdag 3 november 2009

Tienplus

Een hond met eigen ideeën, een baas met andere en een kleine helling bij een sloot. Spannende combinatie? Vorige week wel.
Storyboard: hond loopt naar stinkende sloot. Baas roept hond. Hond loopt door. Stopt neus en voorpoten in baggersloot. Baas sommeert hond en zet dat kracht bij met stap in richting van hond. Hond loopt verder naar sloot. Baas glijdt uit, kukelt bijna zelf in sloot. Anticlimax: baas op stoel, voet in verband, vervelend enkelprobleem. Was het een tekenfilm geweest, had ik er misschien om kunnen lachen. Nu zijn de afspraken buiten de deur verzet of afgezegd. De laptop is geduldig. Als troost gebeuren er ook weer mooie dingen. Een studente van de Hogeschool Iselinge in Doetinchem heeft poëzie en filosoferen met kinderen als stageopdracht gekozen voor haar minor jeugdliteratuur. Ze werkt met kinderen in groep 1, 2 en 3. Beleefd vraagt ze of ze mij haar ideeën mag sturen, en of ik, als ik tijd heb, daar eens naar wil kijken. Het enthousiasme straalt van haar lesopzetten, ik geniet van de speelse gedichten die ze kiest. Ze reflecteert op mijn feedback, stelt goede gerichte vragen over haar opzet. Koppelt terug hoe de lessen zijn verlopen, reflecteert opnieuw... We maken een afspraak: binnenkort komt ze een keer naar Delft om bij mij bij het filosoferen in mijn groepen te kijken. Van harte welkom Karin. Een tienplus heb je van mij al verdiend.