Vrijdag de 13e. Vandaag mag ik met vijftien enthousiaste deelnemers aan de slag in het Museum voor Moderne Kunsten in Arnhem. Na de introductie van het filosoferen gaan ze in kleine groepjes het museum in. Ik ben er voor het eerst, in het MMKA, de meeste deelnemers zeker niet. Veel van hen leiden hier bezoekers rond. De installatie All Together van de Armeense kunstenaar Karen Sargsyan intrigeert. Aantrekkelijk om met kinderen te bespreken? Vrolijkheid stralen ze uit, zijn uit papier geknipte figuren. Er is een draaimolen die echt draait, een gedekte tafel en een figuur met een kleurige verfkwast bij een schildersezel. Er klinkt vrolijke muziek op de achtergrond en er is veel te zien. Alles fijntjes geknipt en dat roept associaties op. Want wie maakte er nooit knutselwerken op school, poppen van wc-rollen, met geknipte en gekrulde wimpers en van die beweeglijke muizentraparmen en benen. Deze poppen zijn veel groter, en anders, maar toch. Hee, draait die draaimolen nu de andere kant op, of ...? De muziek klinkt ook anders, droeviger. Nu pas valt op dat er ook figuren zijn die ledematen missen, een hand, er ligt een hoofd op de grond en de witte schaal op de eettafel is gevuld met iets bloedroods. Is het eigenlijk allemaal wel zo vrolijk? De cursisten werken in het auditorium hun opdrachten verder uit. In de middag testen en bespreken we die ter plekke, bij de kunstwerken. Er zijn heel wat vragen bedacht die je beter naar een kunstwerk laten kijken, kernachtige vragen waarmee je ook een filosofisch gesprek kunt openen. Bij All together een vraag waarmee je zowel kinderen als volwassenen kunt triggeren: Is dit nu een feest, of een slachtpartij?
Gezien in: Museum voor Moderne Kunsten, Arnhem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten