Zoals de zee spoelt je geliefde weg
Zoals het duister alles wist
Je bent aan iets gehecht maar het is weg
boven in de hemel of
laag in de grond
Ik zal alleen nog willen zeggen: Ik mis je zo
(gedicht van Ilham)
Ik mis je zo: negen groepen 7 en 8 maakten gebruik van dit aanbod in het plusmenu van De VAK. Allemaal scholen en leerkrachten die eerder meededen. Ze weten al hoe waardevol het project is.
Ook dit jaar schreven alle kinderen op school een gedicht. De gedichten worden meegebracht bij het bezoek aan begraafplaats Jaffa; ze krijgen een plekje in een bundel. De bundels worden steeds indrukwekkender, en niet alleen qua omvang! Wat een bijzondere verzameling. Veel teksten gaan over het missen van opa, oma of een huisdier. Soms is er iets heel anders. Zoals dit gedicht - van een jongen over zijn zusje.
Ik mis mijn zusje als ze naar de crèche gaat
Ik mis het zoals ze praat
Op donderdag en vrijdag is ze een dag weg
Dan denk ik die dagen, wat een pech
Ze weet niet dat ik haar dan mis
Maar dat komt omdat ze nog klein is.
Sommige kinderen laten weten dat ze niemand missen, maar wel het land waar hun familie woonde, de omgeving of de warmte daar. Dat je meer kunt missen dan mensen, dieren, spullen en plaatsen kwam naar voren in de filosofische onderzoekjes. Je kunt ook situaties missen, of een gevoel: ‘Als mijn vader er niet is, mis ik een vadergevoel.’ Nooit is een filosofiegesprek hetzelfde! Vaak genoeg levert het ook nieuwe vragen op. Kan iemand die gestorven is zelf zijn familie missen?
Wat een ongelooflijk mooi project toch. Hopelijk start het volgend jaar opnieuw. Daar gaan we voor!
Ik mis je zo is een project van Kunst in de Wijken: www.kunstindewijken.nl