Met het mooiste weer van de wereld, een enthousiaste groep leraren, een locatie om van te watertanden en de samenwerking met initiatiefneemsters Terry de Visser en Ingrid van de Putte en kunstenares Vera van Heusden die op rolletjes verliep... De tweede workshop in een serie bijeenkomsten onder de noemer er was eens, Kunst was een soort cadeautje. Voor iedere deelnemer was er 'een broodje klei' en na een korte introductie ging men aan de slag met het vormgeven van souvenirs door het weghalen van klei. Met speciaal gereedschap: eetlepels, houten pollepels en allerlei keukenmesjes. Voor het aanbrengen van reliëf meer speciaal gereedschap - een schuimspaan, boomschors, een oud printplaatje en een hele bak met plastic dino's! Na drie kwartier werken nodigde ik iedereen uit voor een filosofisch gesprek over 'souvenir', het centrale thema van de cursus. Na afloop reflecteerden we op de inhoud en op de gesprekstechniek. En daarna een tweede ronde met de handen in de klei... Aan het eind van de middag keken we samen, gloeiend van de zon én van de resultaten terug: was er verschil tussen de eerste en de tweede werkronde? Hard werken, maar heerlijk. Mooi om te zien hoe je zo kunt onderzoeken welke invloed en waarde het filosoferen met en over kunst heeft.
Meer weten? www.erwaseenskunst.nl
En was het anders? Zo laat je me wel in spanning zitten zeg.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens hoe kan het dat ik bij het stukje eerst een groene staart op foto heb en nu, nadat ik op reactie klikte,een arbeidzaam type?
Dat is me welhaast nog een grotere vraag dan de eerste.
Groeten,
Co
LC
Dag Co,
VerwijderenTsja, was het anders? En kwam dat door het filosoferen? Het aardige is dat we dat met elkaar probeerden helder te krijgen. Dat we daar niet direct uitkwamen doet er eigenlijk niet toe: er kwam een proces van reflectie op gang en waar dat weer toe zal leiden - of niet, wie zal 't zeggen.
Het raadsel van de staart zat in een wat laat ontvangen foto van de bijeenkomst: simpelweg ingeruild, want dat kan met dit digitale medium!
Of kun je helemaal niet onderzoeken of een filosofisch gesprek invloed heeft.
BeantwoordenVerwijderenAls het werken al anders was kwam dat dan niet doordat het de tweede keer was, doordat de werken van elkaar gezien waren, doordat het later op de dag was, doordat alles pais en vree was, doordat er meer tijd was geweest om een plan te laten rijpen, doordat er geleerd was door het eerste werk wat kan en wat (bijna) niet kan.
't Is maar een gedachte, maar die laat me niet los.
Natuurlijk kan het fijn zijn als een gesprek aanwijsbaar tot verandering aanzet, maar hoe dat te meten valt? Ik zou het eerlijk niet weten.
Groeten,
Co
LC