Weten

'Noem eens een voorbeeld van iets dat je weet, en van iets dat je niet weet.' Een simpele vraag als opening voor het filosoferen. Niet alle kinderen in de groep hebben meteen een voorbeeld paraat. Maar  het filosoferen over weten komt wel meteen op gang: 'ik weet niet of het waar is wat iedereen hier net zei.' Weten, zeker weten, waarheid  - ze gaan in op de vraag hoe je iets kunt weten. We verzamelen alle eerste antwoorden op het bord: als het je verteld is, als je het hebt gezien, als je het geleerd hebt, of als je het hebt ontdekt... Interessant wordt het als een van de deelnemers zegt dat je soms iets vanzelf weet. Van binnenuit, van nature. Je bewegen bijvoorbeeld, want dat doet ieder mens. Al als baby in de buik. Dat weet je gewoon. Ja, zeggen de anderen, dat is zo, maar is dat weten? Ze komen er nog niet helemaal uit. Ze beginnen dan over ideeën die opeens ontstaan. Als je een tekenvel voor je hebt liggen en een potlood dan weet je opeens wat je gaat tekenen. Je weet het van binnenuit, of doordat je iets ziet, of aan iets denkt dat je dan verandert. Maar dat weet je niet zomaar, je hebt er fantasie bij nodig, meent een van de kinderen. 'Ja, fantasie is ook een soort weten!'  Wow! Dat levert een mooie vraag op. Is fantasie ook een soort weten?

Afbeelding: M.C. Escher, ‘Tekenen’, 1948, lithografie, 28,5 x 34 cm. - © M.C. Escher / Cordon Art-Baarn.