Ik mis je zo, ik mis je!

Vorige week is het project 'Ik mis je zo' in Delft afgerond. Ik mis de fietstocht van mijn huis naar Jaffa, het contact met de medewerkers van de begraafplaats, met de vertellers... Maar gelukkig niet voor lang. Volgend jaar start het project opnieuw!

Op 16 juni, de laatste dag van het project bezocht groep 8b van de Delftse School Vereniging de begraafplaats. Na de rondleiding en de ontmoeting met de vertellers onderzochten zij in het filosofisch gesprek de vraag: wat zouden mensen missen als ze niet konden missen?

Hun ideeën daarover zijn de moeite waard om verder over na te denken, daarom geef ik ze hier graag mee:

Missen is een deel van je, je zou een stuk mens-zijn missen.

Mensen zouden wat ze liefhebben vergeten.

Je hoeft niks, je bouwt niks op: je laat alles maar zo.

Je zou niet meer nadenken, want het maakt je allemaal niet uit.

We zouden misschien een gemakkelijker leven hebben, je maakt je niet zo gauw ergens druk om.

Iemand die niet kan missen, heeft geen emoties. Alles zou hetzelfde zijn – vlak, oppervlakkig.

Als je boos bent, mis je het blij zijn niet.

Als je verdrietig bent, mis je wel dat je blij bent.

Hieronder kun je de reactie lezen van Maleen Oudhof, leerkracht van deze groep:

Met dank aan de DSV, groep 8b.