dinsdag 4 januari 2011

Einde zonder eind

Vandaag is Matthew Lipman begraven. Hoewel ik al langere tijd wist dat zijn gezondheid achteruit ging, verraste het bericht van zijn overlijden op tweede kerstdag 2010 me toch. Mensen als Lipman sterven niet, moet ik ergens diep van binnen hebben gedacht. En eigenlijk is dat ook zo.
Over de hele wereld profiteren kinderen van Lipmans visie op onderwijs en democratie. Wie Lipman is? Kort gezegd is hij de grondlegger van het filosoferen met kinderen. Deze man bracht aardverschuivingen op gang in het onderwijs. In landen over de hele wereld werken mensen vanuit zijn gedachtegoed.
Eind jaren '70 introduceerden Berrie Heesen, Karel van der Leeuw en Pieter Mostert Lipmans filosofieprogramma in Nederland. Het filosoferen met kinderen zoals Lipman voor ogen had - waarin een groep acteert als onderzoeksgroep, waar allerlei kwesties in dialoog onderzocht worden - is de basis van Filosoferen doe je zo, het programma dat Rob Bartels en ik samen schreven. Lipman's theorie en een aantal van zijn ideeën zijn de basis van al mijn werk.
Een collega uit het P4C (Philosophy for Children) werkveld gebruikte een metafoor die me aansprak: 'Wij zijn allemaal dwergen,' schreef hij, 'die op de schouders van een reus mogen staan, die het werk van de reus mogen gebruiken en doorontwikkelen.' Een waar woord, dat duidelijk maakt dat het einde van Lipmans leven geen einde is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten